st.markos.thumb

"Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ"

ΟΡΘΟΔΟΞΟN ΚΕΝΤΡΟN ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ "ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ"
  Παρασκευή,
29 Μαρτίου 2024
  ΑΡΧΙΚΗ   |   ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ   |   ΜΕΛΗ   |   ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ   |   NEWSLETTER   |   SITEMAP
greek flag
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

  τ.31 Ὀ πατήρ Θεόδωρος Ζήσης καί ὀ ἄγιος Ίουστῖνος ὀ Πόποβιτς
 



1392-1444 Περιοδικὴ Ἔκδοσις
Μαϊος 2011. Ἀριθμὸς 31
Νο 31. May 2011
ISSN 1106-2843


     

Ὀ πατήρ Θεόδωρος Ζήσης καί ὀ ἄγιος Ίουστῖνος ὀ Πόποβιτς

 Τό κατωτέρω κείμενον ἐγράφη ἀρχάς Μαΐου τοῦ 2007,ὡς πρόλογος νέας ἐπανεκδόσεως τοῦ γνωστοῦ Ὑπομνήματος τοῦ π.Ἰουστίνου Ποποβιτς.
Δέν ἐδημοσιεύθη διότι ὁ γράφων ἔλαβεν προφορικάς ὑποσχέσεις ἀπό τόν π.Θ.Ζ (μέσω τοῦ λογίου ἀγιορείτου μοναχοῦ π. Νικοδήμου Μπιλάλη, ὁ ὀποίος συνήντησεν τόν π.Θ.Ζ , εἴς τό γραφεῖον του εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τήν 11ην Μαιου 2007 καί ὥραν 7.30 μ.μ) ὅτι θά ἔγραφεν ἐπιστολήν καταδικάζοντας τό κατάπτυστον κείμενόν του , κατά τοῦ π.Ἰουστίνου Πόποβιτς καί θά ἐζητοῦσε δημοσίως συγγνώμην ἀπό τόν νέον ἅγιον μας.
Δυστυχῶς μετά ἀπό τέσσερα ἔτη καί ἀφοῦ διάφοροι ’’ὀπαδοί’’ τοῦ  ουνῖτου έπισκόπου π.Ἀθανασίου Γιέβτιτς τοῦ ἐπετέθησαν μέσῳ τοῦ διαδικτύου  ,τότε ἀπεφασισεν νά ζήτηση «συγνώμη», ἀπό τό ἀρχονταρίκι τοῦ Ι.Ν Ἁγίου Ἀντωνίου Θέσ/νίκης.Ἡ ἐνέργεια ὅμως αὐτή δέν εἶναι ἀρκετή ,οὔτε ἀποκαθίσταται  ἡ ἄγρια οἰκουμενιστική του κριτική ,ἡ ὁποία παραμένει ἀκόμη τυπωμένη καί διεσπαρμένη διεθνῶς εἰς βιβλιοθήκας και μονάς αλλά καί εἰς τό Βατικανόν!Αὐτά διά τήν ἱστορίαν

ΠΡΟΛΟΓΟC

Πρό τριακονταετίας ὁ πανοσιολογιώτατος καί ἤδη μακαριστός ἀρχιμανδρίτης π. Ἰουστῖνος Πόποβιτς, τέως καθηγητής Δογματικῆς εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν Βελιγραδίου, ἐξ ἀφορμῆς τῆς σχεδιαζομένης συγκλήσεως τῆς «Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» ὑπέβαλεν εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας τό παρόν ὑπόμνημα.
Ἐκ μέρους τοῦ «θιγομένου» Φαναρίου ἀπήντησαν οἱ ἑπόμενοι: α)ὁ οἰκουμενιστής μητροπολίτης Χαλκηδόνος καί ἀρχιτέκτονας τῆς ἄρσεως τῶν ἀναθεμάτων τοῦ 1965, Μελίτων, β) ὁ ἐπίσκοπος Διοκλείας Μάξιμος, καί ὁ νεαρός τότε καί πολλά ὑποσχόμενος ὑφηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Θεόδωρος Ζήσης. Ὅπως ὀρθῶς ἔγραψεν ὁ θεολόγος κ. Ἀριστοτέλης Δελήμπασης, «τῶν δύο τελευταίων οἱ λόγοι βασίζονται εἰς τούς τοῦ πρώτου, ἁπάντων δέ (οἱ λόγοι) στεροῦνται ἐπιχειρημάτων καί πειθοῦς, ἀποτελοῦντες ἐπαίσχυντον ὑπεκφυγήν, ἤτις δηλοῖ ἀτολμίαν ὁμολογίας τῆς ἀληθείας». (Περιοδικόν “Καλή Ὁμολογία”, Ἀθῆναι 1/1/1979,2).
Θέλοντες νά ἐπανορθώσωμεν τήν ἄδικον κριτικήν εἰς βάρος τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ὁμολογητοῦ τῆς Πίστεώς μας, θά ἀναφερθοῦμεν εἰς τό ἄρθρον τό ὁποῖον, ἔγραψεν ὁ ἤδη πρωτοπρεσβύτερος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί Καθηγητής τοῦ Α.Π.Θ. π. Θεόδωρος Ζήσης μέ τίτλον «Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ὁ Ἀρχιμ. Ἰουστίνος Πόποβιτς-ἐπιβαλλομένη ἀπάντησις» (Περιοδικόν “Κληρονομία”, τόμος 9, τεῦχος Β’, Θεσσαλονίκη 1977, 432-460).
Προσπάθεια τοῦ ταλαντούχου συγγραφέως φαίνεται νά ἦτο ἡ ὑπεράσπισις τοῦ θεσμοῦ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἀλλά οἱ ὕμνοι του πρός τούς οἰκουμενιστάς ταγούς τοῦ Φαναρίου ἐτορπίλλισαν τό ὅλον ἐγχείρημά του.
Οὕτω γράφει διά τόν ἀρχιοικουμενιστήν καί ραββῖνον Πατριάρχην Ἀθηναγόραν: «Ἡ μεγάλη προφητική μορφή τοῦ Πατριάρχου τῆς Ὀρθοδοξίας Ἀθηναγόρα τοῦ Ἅ’ ἐξήγαγε μέ τόλμην καί σύνεσιν τήν Ὀρθοδοξίαν ἀπό τήν ἔρημον της διαιρέσεως, τῆς ἀπομονώσεως καί τῆς σιωπῆς» (Ὁ Ἀθηναγόρας ἐδήλωσεν εἰς Ἑβραϊκήν Συναγωγήν τῆς Ν. Ὑόρκης ὅτι: «Στήν Κέρκυρα, ὅπου ἔζησα κάποτε -ἦτο μητροπολίτης ἀπό τό 1922 ἕως 1930- λειτούργησα ἀρκετές φορές ὡς Ραββῖνος γιά τούς ἑβραίους φίλους μου» “New York Times” 25/11/1940 καί “Χρονικά”, Σεπτ.-Ὀκτώβριος, 2006,4). Διά δέ τόν Πατριάρχην Δημήτριον γράφει ἐπίσης: «Ὡς ἄλλος δέ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ, ὁ ταπεινός Πατριάρχης Δημήτριος…» (“Κληρονομία”, ε.α., 446).
Ὅσον ἀφορᾷ τήν Ὀρθοδοξίαν τῶν ἀρχιερέων τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου γράφει ὁ νεαρός τότε πανεπιστημιακός: «Ὡς πρός τό φρόνημα ὅμως ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἶναι ὑγιεστάτη καί ἀνεπίληπτος», ἡ δέ προσωπικότης τοῦ Ἀθηναγόρα «ἐγράφη χρυσοῖς γράμμασιν εἴς τάς σελίδας τῆς Ὀρθοδόξου ἱστορίας» (ἐ.α., 457). Ὑμνολογῶν περαιτέρω τόν Ἀθηναγόραν υἱοθετεῖ καί παραθέτει αὐτουσίας τάς ἀπόψεις τοῦ οἰκουμενιστοῦ καθηγητοῦ τοῦ Ρωσικοῦ Ἰνστιτούτου τοῦ Ἁγίου Σεργίου τῶν Παρισίων π. Elir Melia: «Ὁ Πατριάρχης τίποτε δέν ἐθυσίασεν ἀπό τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν, ἀλλ’ἐκ τῶν ἔνδον της Ὀρθοδόξου Πίστεως ἀνεκάλυψε δί’ἠμᾶς τήν ὁδόν τῆς καθολικῆς ἀγάπης καί τοῦ ζωτικοῦ δημιουργικοῦ δυναμισμοῦ τῆς» (ἐ.α. 457).
Ἐν συνέχειᾳ, ἀφοῦ ὁ δυναμικός συγγραφεύς ἀναφέρει ὠρισμένας ὀρθᾶς ἀπόψεις περί τοῦ θέματος τῆς διακοινωνίας, τοῦ τότε Μητροπολίτου Φιλαδελφείας Βαρθολομαίου, καταλήγει ὡς ἑξῆς : «Θά σκιρτοῦν ἀναμφιβόλως αἵ ἅγιαι ψυχαί τῶν Μάρκου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ καί Γενναδίου τοῦ Σχολαρίου καί τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξως ἡγετῶν, διότι κατέλιπον τοιούτους διαδόχους, τούς ὁποίους ὅμως ὁ π. Ἰουστίνος, πού στηριζόμενος ἁγνοοῦμεν, θέλει ὡς Φλωρεντιανούς»!!! Σημειωτέον ὅτι ὁ κ. Βαρθολομαῖος ἔγραφε τότε περί τῆς «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς κατ’Ἀνατολᾶς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», ὅτι : «Πρόκειται λοιπόν περί Συνόδου τῶν Ὀρθοδόξων ἀποκλειστικῶς, χωρίς φυσικά τοῦτο νά αἴρει τήν δυνατότητα προσκλήσεων Παρατηρητῶν ἐκ τῶν ἐν λόγῳ έτεροδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν κατά τό θετικόν παράδειγμα καί τό εὐτυχές προηγούμενον τῆς Β’ Βατικανῆς Συνόδου, ὅπερ ἐπέτρεψεν εἰς τάς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας τήν ἐπί τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἐνημέρωσιν ἐξ ἀσφαλοῦς πηγῆς» (Χαριστήρια εἰς τιμήν τοῦ Μητροπολίτου γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος, Πατριαρχικόν Ἵδρυμα Πατερικῶν Μελετῶν, Θεσσαλονίκη, 1977, σσ. 157-158).
Τά γεγονότα ὅμως ἐδικαίωσαν πλήρως τόν μακαριστόν π. Ἰουστῖνον, ἐνῷ ὁ κ. Βαρθολομαῖος ἀπεδείχθη ὄχι μόνον Φλωρεντιανός, ἀλλά καί λατινόφρων καί κακόδοξος, πρᾶγμα τό ὁποῖον ὅλοι ὅσοι ἠσχολοῦντο μέ τά ἐκκλησιαστικά θέματα ἐγνώριζαν ἀπό τότε. Διό καί δικαίως ὁ ἱστορικός του μέλλοντος θά τόν κατατάξη εἰς τήν χορείαν τῶν λατίνων πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως Ἰσιδώρου, πρώην Ρωσίας, καί Βησσαρίωνος, πρώην Νικαίας, Μητροφάνου καί Γρηγορίου τῆς Μαμμῆς.

 Ἐπειδή τό περιοδικόν «Κληρονομία» εὑρίσκεται εἰς πολλᾶς βιβλιοθήκας τοῦ ἐσωτερικοῦ καί τοῦ ἐξωτερικοῦ, καλόν καί ὀρθόν καί δίκαιον θά ἦτο, ἐάν ὁ προικισμένος πανεπιστημιακός διδάσκαλος ἐδημοσίευεν εἰς τό ἔγκριτον περιοδικόν «Θεοδρομία» νέαν θεολογικήν ἀξιολόγησιν τοῦ Ὑπομνήματος. Αὐτό θά εἶναι τό καλύτερον μνημόσυνον εἰς τόν ὅσιον Γέροντα π. Ἰουστίνον Πόποβιτς.
 

Μ.Π.
11 Μαϊου 2011
Μωκίου ἱερομάρτυρος, Κυρίλλου και Μεθοδίου τῶν Θεσσαλονικέων καί φωτιστῶν τῶν Σλάβων

 

Ὑπεύθυνος ὕλης Μάριος Ι. Πηλαβάκης. Τόπος ἐκδόσεως: Θεσσαλονίκη.
"Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ", ΟΡΘΟΔΟΞΟN ΚΕΝΤΡΟN ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ "ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ", ΜΑΡΚΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ 1, 600 66, ΜΕΘΩΝΗ ΠΙΕΡΙΑΣ. copyright 2010