Κώστας Π. Κουρτελλάρης
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κυπριανός καί ἡ 9η Ἰουλίου 1821
Ἡ Ὁμιλία πού ἐκφωνήθηκε στήν ἐκδήλωση τῆς Θεατρικῆς παράστασης πού διοργάνωσε ἡ Τοπική Ἐπιτροπή Πολυτέκνων Ἐργατῶν σέ συνεργασία μέ τό Θεατρικό Ἐργαστήρι τοῦ Πανεπιστημίου Κύπρου (Θ.Ε.ΠΑ.Κ) στίς 28 Μαΐου 2009 στό Κοινοτικό Ἀμφιθέατρο Ἐργατῶν.
Καλησπέρα σας,
Σύ πού σκοτωθεῖς γιά τό Φῶς, σήκου νά δεῖς τόν Ἥλιο,
ξύπνα νά δεῖς τό γαίμαν σου, πώς ἔγινε Βασιλειῶν.
Πανιεώροτατε , Σεβαστόν Ἱερατείων, κύριοι πρόεδροι καί μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, κύριοι ἐκπρόσωποι τῶν Πολυτέκνων, ἀγαπητή Θεία Χρυσταλλού Σουρουλλά ἀδερφή τοῦ Ἥρωα Γρηγόρη Αὐξεντίου, ἀγαπητοί Πολύτεκνοι Γονεῖς καί ἀδέρφια τοῦ Ἀγνοούμενου τῆς Τουρκικῆς εἰσβολῆς Ἀντωνάκη Χαραλάμπους, σεβαστές Χαρίτα Μάντολες καί Ἑλένη Φωκά, ἀγαπητοί συγχωριανοί καί παρευρισκόμενοι. Εἶναι μέ μεγάλη χαρά ἐκ μέρους τῆς Τοπικῆς Ἐπιτροπῆς Πολυτέκνων της Κοινότητας Ἐργατῶν πού σας καλωσορίζω στήν ἀποψινή θεατρική παράσταση τοῦ ἐπικοῦ ἔργου τοῦ Βασίλη Μιχαηλιδη , Ἡ Ρωμιοσύνη ἐν φυλῇ συνοτζιερη τοῦ κόσμου ἀφιερωμένη στόν Μάρτυρα τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδας , Ἐθνομάρτυρα Κυπριανό.
Θερμές εὐχαριστίες στό Θεατρικό Ἐργαστήρι τοῦ Πανεπιστήμιου Κύπρου καί ἰδιαιτέρως στόν κ. Μιχάλη Πιερή πού χάρις στήν πρόθυμη, εὐγενῆ καί ἀφιλοκερδῆ παρουσία τους, προσφέρουν ὦς ἀντίδωρο ἀγάπης τήν δυνατότητα στούς κατοίκους τῆς εὐρύτερης περιοχῆς Ταμασσοῦ ἀπό ὅπου ἔχει καταγωγή ὁ Ἐθνομάρτυρας Κυπριανός, ὄπως γίνουμε κοινωνοί μέσα ἀπό τήν παράσταση αὐτή, τῆς Μεγάλης Θυσίας καί τόν μηνυμάτων πού στέλλει διαχρονικά μέχρι τίς μέρες μας. Βρισκόμαστε ἕνα χρόνο πρίν τήν συμπλήρωση 200 χρόνων ἀπό τήν χειροτονία του σέ Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου τό 1810, ἑορτή σήμερα τῆς Ἀναλήψεως καί παραμονές ἀπόψε τίς 29ης Μαΐου, ἀποφράδας μέρας γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό μέ τήν Ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως τό 1453.
Ὁ Πατέρας τοῦ Γεώργιος καταγόταν ἀπό τόν Στρόβολο καί ἡ Μητέρα τοῦ Μαρία ἀπό τά Καμπιά ὅπου καί ἔγινε ὁ γάμος τους. Ὁ Ἐθνομάρτυρας Κυπριανός γεννήθηκε τό 1756 καί τά πρῶτα τοῦ γράμματα τά ἔμαθε στήν Ἱερά Μονή Μαχαιρά ὅπου καί λειτουργοῦσε Σχολεῖο. Ἐκεῖ πνευματικός γεννήθηκε καί ἀνατράφηκε ἔχοντας ὦς καθοδηγητή τῆς Μοναχικῆς του καθοσιώσεως τόν θεῖον τοῦ ἐκ μητρός Ἱερομόναχο Χαράλαμπο.
Ἀναδείχθηκε ὦς Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου ἐν λόγῳ καί ἔργω ἐπί σκοπῶν, δηλαδῆ ἀκοίμητος φρουρός τοῦ ποιμνίου του στά μαῦρα χρονιά τῆς Τουρκοκρατίας ὄπως θά δοῦμε καί στήν συνέχεια.
Τό 1783 λόγο τῆς δυσβάστακτης οἰκονομικῆς ἐξαθλίωσης ἀποστέλλεται ἀπό τόν Ἡγούμενο Ἰωαννίκιο μαζί μέ τόν Οἰκονόμο τῆς Μονῆς καί θειό τοῦ Χαράλαμπο, στήν Μολδοβλαχία γιά τήν συλλογή συνδρομῶν. Ἐκεῖ μετά ἀπό δυό ἔτη, κατόπιν προτροπῆς τοῦ Ἡγεμόνα Μιχαήλ Σούτσου ὁ ὁποῖος ἐκτίμησε τῆς ἀρετές τοῦ Διακόνου Κυπριανοῦ θά χειροτονηθεῖ Ἱερομόναχος καί θά παρακολούθηση ἀνώτερα μαθήματα , ἐνῶ ὁ οἰκονόμος Χαράλαμπος θά ἐπιστρέψει στήν Κύπρο. Τό 1794 ὁ Οἰκονόμος Χαράλαμπος μαζί μέ τόν Παπά Γρηγόρη ἀποστέλλονται πάλιν στήν Μολδοβλαχία. Τό 1802 ὁ Οἰκονόμος Χαράλαμπος καί ὁ Ἀρχιμανδρίτης Κυπριανός ἐπιστρέφουν στήν Κύπρο ὅπου μέ τήν συλλογή χρημάτων ἀπαλλάσσουν τήν Μονή Μαχαιρά ἀπό τά δυσβάστακτα χρέη καί κοσμοῦν ταυτόχρονα τήν ἐκκλησία μέ ἀξιόλογα κειμήλια. Ἡ εἰκοσαετής παραμονή του στήν Μολδοβλαχία θά τόν βοηθήσει ἀργότερα ὥστε νά ἐνεργήσει κατάλληλα γιά τήν πνευματική ἀνύψωση τοῦ ποιμνίου του, ἱδρύοντας σχολεῖα καί θωρακίζοντας τόν Λαό ἀπό νεοφανή αἵρεση μέ τήν ἀποστολή σχετικῆς ἐγκυκλίου.
Τό 1804 κατόπιν ἐγκρίσεως τοῦ Γέροντος Ἀρχιεπισκόπου Χρυσάνθου διορίζεται Οἰκονόμος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς, ὅπου ἅπαντές του ἐνεπιστευονται τά ἐκκλησιαστικά καί πολιτικά πράγματα τοῦ τόπου. Τόν ἴδιο χρόνο, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χρύσανθος κατηγορεῖται ἀπό τούς Τούρκους ὅτι δῆθεν δέν φρόντισε ὦς εἶχε καθῆκον γιά τήν σιταρκειάν τοῦ τόπου. Οἱ Τοῦρκοι τῆς Λευκωσίας ἐξεγέρθηκαν καί ἀφοῦ κακοποίησαν τόν Γέροντα Ἀρχιεπίσκοπο, σκότωσαν ἀρκετούς Ἕλληνες καί κατέλαβαν τήν πόλη μέχρι πού ἔφθασε στρατός ἀπό τήν Καραμανιά πού τούς ὑποχρέωσε νά διαπραγματευθοῦν καί στό τέλος νά παραδοθοῦν. Κατά τήν κρίσιμη ἐκείνη περίσταση ὁ Οἰκονόμος Κυπριανός μέ τήν διπλωματική δεξιότητα πού ἐπέδειξε γιά τήν ἀποτροπή τῆς μανίας τῶν Τούρκων ἀποστατῶν, ὑπῆρξε ὁ φύλακας ἄγγελος τῶν Ἑλλήνων τῆς Λευκωσίας.
Στῆς 30 Ὀκτωβρίου 1810 χειροτονεῖτε Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου καί ἀναλαμβάνει καί τυπικά τά καθήκοντά του. Τό 1811 παρόλη τήν οἰκονομική δυσκολία τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς ἱδρύει στήν Λευκωσία σέ χῶρο πού παραχώρησε ἡ τροφός τοῦ Μόνη Μαχαιρά, Ἑλληνική Σχολή, τό σημερινό Παγκυπριο Γυμνάσιο γιά τήν καλλιέργεια τῶν Γραμμάτων. Γνωρίζοντας τό τί μας διδάσκει ὁ Ἐθνεγέρτης Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ ὁποῖος μας τονίζει τήν σημασία τῶν Ἑλληνικῶν Σχολείων ἀφοῦ σέ αὐτά μαθαίνουν τά παιδία : τί εἶναι Θεός , τί εἶναι Ἅγια Τριάς, τί εἶναι Ἄγγελοι, τί εἶναι δαίμονες , Παράδεισος, Κόλασης, Ἀρετή , Κακία , τί εἶναι ψυχή καί σῶμα. Ὁ Πατροκοσμᾶς μας καλεῖ ὄπως δώσουμε ἰδιαίτερη σημασία στήν ἀνατροφή τῶν τέκνων ὦς τό κύριο ἔργο τῶν γονιῶν καί τῶν δασκάλων, ἐνῶ ταυτοχρόνως μας ὑπενθυμίζει , ὅτι χρειάζεται εἰλικρινής μετάνοια γιά νά σώσει ὁ ἄνθρωπος ὅτι πολυτιμότερο ἔχει, τήν ψυχή του. Στήν συνεχεία ἱδρύει σχολεῖο καί στήν Λεμεσό προστατεύοντας τά Ἑλληνοπούλα ἀπό τήν ἀμάθεια καί τόν ἐξισλαμισμό.
Πέραν τοῦ κινδύνου τοῦ ἐξισλαμισμοῦ τοῦ ποιμνίου του, τό ὁποῖο μή ἀντέχοντας τόν σκληρό ὀθωμανικό ζυγό καί τούς δυσβάστακτους φόρους τώρα ἔχει νά ἀντιμετωπίσει γιά πρώτη φορᾶ μία νέα ὕπουλη Αἵρεση. Πρόκειται γιά τήν Αἵρεση τῆς Μασονίας, τήν ὁποία ὁ Ἐθνομάρτυρας Κυπριανός ἄμεσα καταπολεμᾶ μέ ἐγκύκλιό του στίς 2 Φεβρουάριου 1815. Ἀναθεματίζοντας τήν Μασονία καί καλώντας τό ποίμνιο νά προσέξει νά μείνει μακριά ἀπό τήν ψυχοφθόρα αὐτή αἵρεση καθώς ὄπως τονίζει ἐπί λέξει στή ἐγκύκλιό του ....... ΄΄κάποιοι λαοπλάνοι, σκευή τοῦ σατανᾶ κατηρτησμένα , ἐργάται τοῦ διαβόλου οἵτινες περιφερόμενοι μέσα στήν πολιτεία τῆς Σκάλας ποιούσι συνέλευσις καί καταγίνονται δί ὅλης της ἡμέρας εἷς ματαιότητας’’…..
Ὁ Ἀφορισμός τῆς Μασονίας ἀποτελεῖ τήν σημαντικότερη προσφορά τοῦ Ἐθνομάρτυρα Κυπριανοῦ πρός τήν Ὀρθοδοξία θωρακίζοντας τήν μέχρι τῆς μέρες μας ἀπό τήν αἵρεση αὐτή. Ἡ δέ ἐγκύκλιος τοῦ ἀποτελεῖ θεολογικότατο κείμενο τό ὁποῖο χρήζει ἐμπεριστατωμένης μελέτης.
Εἶναι σημαντικό στό σημεῖο αὐτό νά ἀναφέρουμε ὅτι τό 1980, ἡ Μεγάλη Μασονική Στοά τῆς Ἑλλάδας, εἶχε κατηγορηθεῖ ἀπό Δικαστήριο τοῦ Ἡρακλείου ὅτι κατά τήν διάρκεια τῆς Τουρκικῆς εἰσβολῆς, στίς 14 Ἰουλίου 1974 ἔστειλε στίς Στοές Ἡρακλείου καί Χανῖων κρυπτογραφημένο σῆμα καί τίς διάτασσε νά παρακολουθοῦν τίς κινήσεις ὅλων τῶν Ἐνόπλων Δυνάμενων καί νά ἀναφέρουν ἐπειγόντως τίς κινήσεις αὐτῶν.
Τό 1820 καθώς ἡ ἀκρίδα μαστίζει τήν Γεωργία ἀποστέλλει ἐγκύκλιο καί καλεῖ τό ποίμνιο ὄπως χαρακτηριστικά τονίζει : στήν καταπολέμησή της μέ προστασιάν τῆς Θείας βοηθείας καί τήν ἰδικην τῶν συνεργασία … διά νά ἐλευθερωθεῖ ἡ πατρίς ἀπό τά φθοροποιά της ἀκρίδας θηρία καί νά χαίρεται ἕκαστος ἀβλαβῆ καί ἀκέραια τά γεννήματά του. Γιά τό σκοπό αὐτό προσέφερε περίπου 150 εἰκόνες τοῦ προστάτη τῆς Γεωργίας Ἁγίου Τρύφωνα (ἑορτάζει 1 Φεβρουαρίου) μέ ἀναγραφή ἐξορκισμοῦ στό κάτω μέρος τῆς εἰκόνος. Μία ἐξ αὐτῶν ὑπάρχει στό τέμπλο στό νότιο κλίτος τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στούς Ἐργάτες, στήν Ι.Μ. Ἁγίου Ἠρακλειδίου , στό Ψημολόφου ὅπου ὑπάρχει ἐπίσης ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Τρύφωνα εἰδικά γραμμένη γιά τήν Κύπρο, στό Πολιτικό, στό Ἀναλύοντα καί ἀλλοῦ.
Φτάνοντας στό 1821 καί ἀφοῦ ὁ ἴδιος ἀπό τό 1818 εἶχε μυηθεῖ στήν Φιλική Ἑταιρεία, οἱ ὑπόδουλοι Ρωμηοι διακηρύσσουν τήν πίστη τους στόν Τριαδικό Θεό μέ τήν βοήθεια τοῦ ὁποίου καί τήν ἀποφασιστικότητά τους θά ἀποτίνασσαν τόν Ὀθωμανικό ζυγό μέ σύνθημα, τό ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ἤ ΘΑΝΑΤΟΣ. Ἡ Κύπρος θά πληρώσει βαρύ τό τίμημα μέ τόν ἀπαγχονισμό τήν 9η Ἰουλίου 1821 τοῦ Ἐθνομάρτυρα Κυπριανοῦ, τήν καρατόμηση τῶν τριῶν ἐπισκόπων , Πάφου Χρυσάνθου, Κιτίου Μελετίου, Κυρηνείας Λαυρεντίου καί πολλῶν προκρίτων πού κατάσφαξε ὁ αἱμοσταγής Κιουτσούκ Μεχμέτ κατόπιν ἀδείας ἀπό τόν Σουλτάνο γιά νά σφάξει 486 πρόσωπα τά πλέον ἱκανά νά κινήσουν τήν Κύπρο εἷς ἐξέγερσιν.
Τό ἐπικό ἔργο τῆς 9ης Ἰουλίου ὄπως τό κατέγραψε καί μᾶς τό παρέδωσε τόσο παραστατικά καί γλαφυρά ὁ Ἐθνικός μας ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης ὑπενθυμίζοντάς μας διαχρονικά ὅτι ὁ αἱμοσταγής Τοῦρκος κατακτητής μπορεῖ νά θέλει νά σφάξει καί νά ἀφανίσει ὁλόκληρο τόν Ἑλληνισμό ἀλλά καί ὁ ποιητής εὔστοχα τόν προειδοποιεῖ:
Σφάξε μας οὔλους Τζιας γενῆ τό γαῖμα μας αὐλάτζιν,
Κᾶμε τόν κόσμον ματζιαιλιον καί τούς Ρωμηούς τραούλια,
Ἀμμα ξερέ πώς ὕλαντρον ὄντας κοπῆ καβάτζην,
Τριγύρου τοῦ πετάσουνται τριακόσια παραπούλια.
Ὁ Ἐθνομάρτυρας Κυπριανός ὦς γνήσιος Ἕλληνας Ὀρθόδοξος Ἱεράρχης τιμώντας τό εὐλογημένο ράσο πού χιλιάδες Μάρτυρες τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδας τίμησαν ἀνά τούς αἰῶνες , δέν ἀρνεῖται τήν πίστη του στή χάρη πού τοῦ προσέφερε ὁ Κιουτσούκ Μεχμέτ, νά ἀλλαξοπιστήσει γιά νά τοῦ χαριστῆ ἡ ζωή. Σύμφωνα καί μέ τήν μαρτυρία τοῦ ἑβραϊκῆς καταγωγῆς προτεστάντη Ἰωσήφ Γούλφ ἀρνήθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη τά ὅσα τοῦ προτάθηκαν καί προχώρησε ἤρεμος πρός τό μαρτύριο ἀφοῦ προηγουμένως εὐλόγησε τό σχοινί τῆς ἀγχόνης του.
Εἶναι σημαντικό νά τονίσουμε ὅτι οἱ Τοῦρκοι πίεζαν τούς συλληφθέντες νά ἐξωμόσουν γιά νά τούς χαριστῆ ἡ ζωή, μέ ἀποτέλεσμα 36 ἀπό αὐτούς νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους. Ἐάν ὁ Ἐθνομάρτυρας Κυπριανός ἀκολουθοῦσε τό παράδειγμά τους, ἴσως νά χάναμε τόσο τήν Ἑλληνική μας γλώσσα καί Ἱστορική συνείδηση, ὅσο καί τήν Χριστιανική Ὀρθόδοξη πίστη μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ὅταν ἀσπάστηκε τό Ἰσλάμ ὁ Ἐπίσκοπος Ἀλέξανδρος τόν 16 αἰώνα στή περιοχή τοῦ Ὄφ στόν Πόντο, καθώς ἀκολούθησε ἀμέσως μετά ὁ μαζικός ἐξισλαμισμός τοῦ ποιμνίου του.
Στήν συνείδηση τοῦ Λαοῦ ὁ Ἐθνομάρτυρας Κυπριανός εἶναι Ἅγιος της Ἐκκλησίας μας καθώς μαρτύρησε γιά τήν Πίστη καί τήν Πατρίδα ὄπως καί ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος ὁ Ἔ, ὁ ὁποῖος ἀπαγχονίστηκε ἀπό τούς Τούρκους τήν Κυριακή του Πάσχα τοῦ 1821 καί ἑορτάζεται ὦς Ἅγιος της Ἐκκλησίας μας στῆς 10 Ἀπριλίου. Δέν μένει παρά μόνο ἡ τυπική ἐπίσημη ἀνακήρυξη τοῦ Ἐθνομάρτυρα Κυπριανοῦ σέ ΑΓΙΟ τῆς Ἐκκλησίας .
Ἐκ μέρους τῆς Τοπικῆς Ἐπιτροπῆς Πολυτέκνων Ἐργατῶν θά ἤθελα νά ἐκφράσω τῆς θερμές εὐχαριστίες μας πρός τούς κατά καιρούς συμπαραστάτες καί χορηγούς μας, οἱ ὁποῖοι μας βοηθοῦν στήν ὑλοποίηση τῶν στόχων μας, σέ μία προσπάθεια διατήρησης ἀρχῶν καί ἀξιῶν μέσα στήν οἰκογένεια, οἱ ὁποῖες τόσον πολεμοῦνται στῆς μέρες μας μέσα ἀπό τό παγκοσμιοποιημένο οἰκουμενιστικό σύστημα, τό ὁποῖο καταρρακώνει τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου μέσα ἀπό τήν διοχέτευση ὦς μόδας, κακῶν καί ἀνήθικων προτύπων. Στά πλαίσια αὐτά ἐντάσσεται καί ἀποψινή θεατρική παράσταση. Εὐχαριστίες ὀφείλω καί στά ὑπόλοιπα μέλη τῆς Τοπικῆς Ἐπιτροπῆς καθώς στά τρία μόλις χρόνια δημιουργίας της, λειτουργοῦμε ὦς μία πολύτεκνη οἰκογένεια μέ ἀγαστή συνεργασία, μέ τά ὁποία λάθη μας, ἀλλά μέ ἀγάπη, σεβασμό καί ἐκτίμηση μεταξύ μας. Ζητοῦμαι τήν συμπαράσταση ὅλων σας, Πολυτέκνων καί μή μέσα ἀπό τῆς εἰσηγήσεις καί συμμετοχή στῆς ἐκδηλώσεις μας. Ἡ ἑπομένη θά εἶναι θέατρο Σκιῶν, μέ τίτλο ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος καί τό φίδι , σέ αὐτό τόν χῶρο τήν Πέμπτη 11 Ἰουνίου στίς 8 ἡ ὥρα τό βράδυ καί ἡ εἴσοδος θά εἶναι ἐλεύθερη γιά μικρούς καί μεγάλους. Θερμότατες εὐχαριστίες πρός Θεατρικό Ἐργαστήρι τοῦ Πανεπιστημίου Κύπρου καί τόν ὑπεύθυνό του καθηγητῆ κ. Μιχάλη Πιερή γιά τήν προσφορά τους, πρός ἀφύπνιση συνειδήσεων ἀπό τόν Ἱστορικό καί πνευματικό λήθαργο στόν ὁποῖο ἔχουμε περιέλθει, λειτουργώντας ὦς πρότυπο παρουσιάζοντας πρός τό εὐρύτερο κοινό της περιφέρειας Ταμασσοῦ τήν πάντοτε ἐπίκαιρη θυσία τοῦ Ἅγιου Ἐθνομάρτυρα Κυπριανοῦ, ὁ ὁποῖος διαχρονικά μας ὑπενθυμίζει :
Ἡ Ρωμιοσύνη ἐν φυλῇ συνότζιερη τοῦ κόσμου,
Κανένας δέν εὐρέθηκεν γιά νά τήν ἠξηλείψη,
Κανένας γιατί σσιέπει τήν πού τάψη ὁ Θεός μου.
Ἡ Ρωμηοσύνη ἐν νά χαθῆ ὄντας ὁ κόσμος λείψη!
Νά παρακαλέσω τόν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Ταμασσού καί Ὀρεινῆς κ. Ἠσαΐα ὄπως δώσει ὦς εὐλογία ἐκ μέρους τῆς Τοπικῆς Ἐπιτροπῆς Πολυτέκνων Ἐργατῶν τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Μαχαιριώτισσας πρός τά τιμώμενα πρόσωπα :
Στό πρόσωπο τοῦ κ. Μιχάλη Πιερή καθηγητή Νεοελληνικῆς Φιλολογίας στό Τμῆμα Βυζαντινῶν καί Νεοελληνικῶν Σπουδῶν τοῦ Πανεπιστημίου Κύπρου τιμοῦμε τόσον τό Θεατρικό Ἐργαστήρι τοῦ Πανεπιστημίου Κύπρου ὅσον καί τόν ἴδιον προσωπικά πού ἀποτελεῖ τήν κινητήριο δύναμη τοῦ Θ.Ε.ΠΑ.Κ γιά τό ἀξιόλογο ἔργο πού ἐπιτελοῦν καί τήν ἀφιλοκερδῆ εὐγενῆ παρουσία τούς ἀπόψε, τούς ὁποίους καί θερμά εὐχαριστοῦμε.
Τιμοῦμε ἐπίσης τήν ἀδερφή τοῦ ὑπέρ πίστεως καί Πατρίδος Ἥρωα Γρηγόρη Πιερή Αὐξεντίου, θεία Χρυσταλλού Ἀνδρέα Σουρουλλά . Ὁ Γρηγόρης ἔπαιξε Θεατρικά τόν ρόλο τοῦ Ἐθνομάρτυρα Κυπριανοῦ στίς 27 Μαρτίου 1949 στό Γυμνάσιο Ἀμμόχωστου καί ἀργότερα θυσιάστηκε στή τροφό Μονή τοῦ Ἐθνομάρτυρα Κυπριανοῦ στό Μαχαιρά, ἐπαναλαμβάνοντας τά λόγια του: παρά τό γαιμαν τούς πολλούς ἐν κάλλιον τοῦ πισκόπου καί δίνοντας ἐντολή στούς συντρόφους του νά βγοῦν ἀπό τό κρησφύγετο. Ἡ παρουσία τοῦ ἀνδριάντα του, στή Ἱερά Μονή Μαχαιρά, μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι ὁ Γρηγόρης Αὐξεντίου διαβίωσε στή Μονή ξεγελώντας μάλιστα τούς Ἄγγλους κατακτητές παρουσιαζόμενος ὦς μοναχός της Μόνης στό μοναχολόγιο, μέ τό ὄνομα Χρύσανθος μοναχός, παίρνοντας τήν θέση ὑπαρκτοῦ μοναχοῦ. Πρόκειται γιά τον Ἱερομόναχο Χρύσανθο, ἀδερφό τοῦ ἀείμνηστου Πάπα-Σωκράτη ἀπό τό Ἐπισκοπεῖο , ὁ ὁποῖος βρίσκεται σήμερα σέ προχωρημένη ἡλικία σέ μοναστήρι στή Πελοπόννησο καί ὁ ὁποῖος παρότι προσκλήθηκε γιά νά βρίσκετε ἀπόψε μαζί μας δέν κατέστη δυνατόν. Ἡ παρουσία τοῦ ἀνδριάντα του στή Ἱερά Μονή Μαχαίρα, πιστοποιεῖ ἐν τῷ νῦν καί ἐν τῷ μέλοντι τήν διατήρηση τῆς Ἱστορικῆς μνήμης καί τοῦ Μεγαλείου της αὐτοθυσίας του, ἀφοῦ ἀποτελεῖ σημεῖο ἀναφορᾶς ὁλόκληρού του Ἑλληνισμοῦ.
Τιμοῦμε ἐπίσης τήν Θεία Χρυσταλλού ὦς παράδειγμα πρός μίμηση καθώς εἶναι Πολύτεκνη Μάνα δέκα τέκνων!
Τιμοῦμε τέλος , στό πρόσωπο τῆς πολύτεκνης Μάνας θειᾶς Ἑλένης, τόν πατέρα Κώστα καί τά ἀδέρφια Ἀθηνούλα , Χαράλαμπο, καί Παρασκευή τοῦ ἀγνοουμένου συγχωριανοῦ μας Ἀντωνάκη Χαραλάμπους ὦς ἐλάχιστη ὀφειλή πρός τήν οἰκογένεια τοῦ εἷς ἔνδειξη εὐγνωμοσύνης ἀφοῦ στό κάλεσμα τῆς πατρίδας ὄχι μόνο δέν λιγοψύχησε, ἀλλά παρόλο ὅτι βρισκόταν σέ ἄδεια ἔτρεξε ἀμέσως συνειδητά νά ὑπερασπιστῆ τήν πατρίδα ἀπό τόν Ἀττίλα. Ζητοῦμε ταυτοχρόνως συγνώμη ἀπό τήν οἰκογένεια γιά τήν καθυστέρηση τόσον χρόνων στήν ἀπόδοση τῆς ὀφειλομένης τιμῆς . Μαζί μέ τίς εὐχαριστίες μας γιά τήν παραχώρηση τοῦ χώρου, θερμά παρακαλοῦμε τό Κοινοτικό Συμβούλιο Ἐργατῶν ὄπως προχωρήσει ἄμεσα στήν ὑλοποίηση τῆς δικῆς τους ἐξαγγελίας ἀπό τό 2002 γιά ἀφιέρωση μίας ἀπό τῆς καινούργιες αἴθουσες τοῦ Σχολείου ἐπονόματι τοῦ ἀριστούχου μαθητή Ἀντωνάκη Χαραλάμπους. Πανιερωτατε πιστεύω συμφωνεῖτε μαζί μου, ὅτι μποροῦμε σέ συνεννόηση μέ τήν Σχολική Ἐφορεία , σέ μία σεμνή τελετή στήν παρουσία σας, νά γίνει κάτι τέτοιο σύντομα κατορθωτό, καθώς ἐπίσης καί ἡ δημιουργία Μνημείου Ἀγνοούμενων ὦς ἐλάχιστη ὀφειλομένη ἀναγνώριση, τῆς μνήμης ὅλων τῶν ἀγνοουμένων καί τῶν Ἡρώων τῆς πατρίδας ἀπό τήν Κοινότητα Ἐργατῶν. Εἰσήγησής μου ὦς πολύτεκνοι, εἶναι ἡ παραχώρησης ἀπό τήν πολιτεία χαλίτικης γῆς πρός τήν Κοινότητα γιά δημιουργία παιδικοῦ πάρκου ἀφιερωμένο γιά τό σκοπό αὐτό.
Ὁ Ἀντωνάκης Χαραλάμπους εἶναι τό πρῶτο τό παιδί ἀπό τά τέσσερα παιδιά τοῦ Κώστα καί τῆς Ἑλένης Χαραλάμπους ἀπό τούς Ἐργάτες.
Γεννήθηκε στίς 23 Δεκεμβρίου 1955. Ἀπό μικρό παιδί ἔδειχνε τήν ἀγάπη του γιά τά γράμματα. Στό Δημοτικό, στό Γυμνάσιο, στό Λύκειο, πάντοτε διέπρεπε μέ τόν βαθμό ἄριστα. Ἦταν ἀγαπητός στούς συμμαθητές καί τούς καθηγητές του, ἐξαιτίας τοῦ ἄριστου χαρακτήρα του.
Ὅταν πήγαιναν οἱ γονεῖς του γιά νά πάρουν τήν βαθμολογία τοῦ οἱ καθηγητές , τούς συνέχαιραν γιά τήν τόσο καλή ἀνατροφή πού εἶχαν δώσει στό παιδί τους.
Ἀποφοίτησε ἀπό τό Παγκύπριο Γυμνάσιο Ἀρρένων Κύκκου τό 1973 στήν κατεύθυνση τῶν Θετικῶν Ἐπιστημῶν μέ γενικό βαθμό 18 καί 7/14.
Ὁ Ἀντωνάκης κατατάγηκε τό καλοκαίρι τοῦ ἴδιου χρόνου στήν Ἐθνική Φρουρά στό κέντρο Ἐκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων Λάρνακας.
Στίς 6 Ἀπριλίου 1974, παίρνει μετάθεση γιά τήν Κερύνεια καί συγκεκριμένα στό δεύτερο Λόχο τοῦ 251 Τάγματος Πεζικοῦ.
Ὅταν ἔγινε τό πραξικόπημα στίς 15 Ἰουλίου 1974 ὁ Ἀντωνάκης βρισκόταν μέ ἄδεια γιά ἐξετάσεις μέ σκοπό τήν ἐξασφάλιση Κρατικῆς ὑποτροφίας γιά φοίτησή του στόν Ἰατρικό Κύκλο σέ Πανεπιστήμιο τῆς Ἑλλάδας .
Μέ τό κάλεσμα ἀπό ραδιοφώνου στίς 17 Ἰουλίου 1974, ὅλων τῶν ὁπλιτῶν νά ἐπιστρέψουν στίς μονάδες τούς , αὐτός ἑτοιμάστηκε στά γρήγορα καί στή συνέχεια πῆγε στή μονάδα του στήν Κερύνεια. Φεύγοντας εἶχε ἀναφέρει ὅτι ἄν χρειαστεῖ θά πολεμήσει μέ ὅλες του τίς δυνάμεις στήν περιπτώσει Τουρκικῆς εἰσβολῆς στήν Κύπρο. Ἡ ἀγάπη γιά τήν πατρίδα ἦταν πάρα πολύ μεγάλη. Θά ἔδινε καί τή ζωή τοῦ ἄν χρειαζόταν.
Μέ τήν τουρκική εἰσβολή τῆς 20ης Ἰουλίου 1974, ἀγνοεῖται ἡ τύχη του, παρά τίς ὁποῖες προσπάθειες πού ἔγιναν ἀπό πλευρᾶς τῶν γονειῶν του γιά νά μάθουν τί ἔγινε.
Στίς 23 Σεπτεμβρίου 1974, στάληκε ἐπιστολή πού τοῦ ἔλεγε ὅτι ἔχει ἐπιλεγεῖ γιά ὑποτροφία ἀπό τίς κρατικές ὑποτροφίες τῆς Ἑλλάδας στόν κλάδο τῆς Ἰατρικῆς , ἄλλα αὐτό δέν τό ἔμαθε ποτέ.
Εἶμαι βεβαίως ὅτι ἡ Ἱστορία θά γράψει γιά τόν Ἀντωνάκη Χαραλάμπους τοῦ Κώστα καί τῆς Ἑλένης ὅτι εἶναι ἕνα Ἄξιο καί Ἀθάνατο τέκνο τῆς πατρίδας του.
Ὄπως κυνικά ὁμολόγησε ὁ Ἀττίλα Ὀρκατς προτοῦ ἐκτελέσει ἐν ψυχρῷ τόν δεμένο πισθάγκωνα 19χρόνο ἄγνωστο ἑλληνοκύπριο ἀγνοουμένου στρατιώτη , δεκτικέ τό φτύσιμο τοῦ στό πρόσωπο, εἰσπράττοντας ἀναπάντεχα τόν ἐξευτελισμό ἀλλά καί ἀποδεικνύοντάς μας γιά ἀκόμη μία φορᾶ ὦς ἄλλος Λεωνίδας καί Γρηγόρης Αὐξεντίου μέ τό μόλων λαβέ ὅτι τοῦ ἀνδρειωμένου ὁ θάνατος , θάνατος δέν λογετε. Ἅς μήν γινόμαστε λοιπόν ἀλήσμονες στό μεγαλεῖο της θυσίας αὐτῶν τῶν Ἡρώων καί ἅς ἀποδώσομε τά ὀφειλόμενα καί ταυτοχρόνως ὑποσχόμενα καί ἅς μήν ἀφήσουμε νά περάσουν τά χρόνια, γιά νά μήν μᾶς φτύσει καί ἐμᾶς στό τέλος ἡ ἰδία, ἡ Ἱστορία.
|